Jaki wpływ na nasze życie osobiste i zawodowe ma perfekcjonizm? Czy rzeczywiście jest czymś wartościowym, przynoszącym korzyści? A może pod warstwą iluzji chowa się rak, który toczy człowieka i odbiera mu zdrowie, radość życia?
Zwykle mają wszystko dopięte na ostatni guzik, dopracowane i idealne – nieważne, czy to zadania związane z pracą zawodową, czy z obowiązkami rodzinnymi. Wiele osób patrzy z podziwem na perfekcjonistów – marząc o takim partnerze lub pracowniku.
Postrzegamy perfekcjonizm jako coś pozytywnego, wartościowego. Myślimy:
- pracownik perfekcjonista – nigdy nie zawiedzie pracodawcy, da z siebie wszystko, byle służyć firmie i jej interesom
- matka perfekcjonistka – wypucuje dom, zrobi dwudaniowy obiad i jeszcze zapewni dziecku całą pulę zabaw edukacyjno‑rozwojowych
- ojciec perfekcjonista – zadba o rodzinę, o każdą jej najdrobniejszą potrzebę (przewidzi ją, zanim jeszcze powstanie, i na nią odpowie)
- student/uczeń perfekcjonista – przyniesie same piątki/szóstki, wygra konkurs, otrzyma stypendium, będzie dumą rodziców.
